Ołtarz ten pochodzi z obecnego Kościoła , na co wskazuje jego torsowy charakter. Ponieważ struktura całego ołtarza okazała się w Kościele za wysoka , oddzielono od niej mensę i ulokowano nadbudówkę ołtarza wraz z obrazem św. Rocha tuż przy ścianie , kryjąc ścianę prezbiterium od posadzki do sufitu. Gdy mensa okazała się za długa , usunięto ją do zachrystji i dorobiono nową krótszą . Znajdująca się pod tabernakulum predelkę (podwyższenie na płycie ołtarzowej) usunięto również i przymocowano ją za ołtarzem tuż pod obrazem św. Rocha , tabernakulum zaś samo osadzono bezpośrednio na mensie ołtarza. Ołtarz św. Rocha nie przedstawia zatem , jak go dziś widzimy jednolitej całości . (zrekonstruował ołtarz św. Rocha takoż p. Dr Dalbor , radca wojewódzki i zastępca Konserwatora w czerwcu 1931 r. ). Obraz ołtarzowy św. Rocha jest kompozycyjnie zgrupowany (św. Roch , św. Sebastian, św. Rozalia ), malował go przypuszczalnie adept cechu malarskiego .